Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til forsida

Nynorskordboka

respekt

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein respektrespektenrespektarrespektane

Opphav

frå latin ‘det å sjå attende, omsyn’ av respicere ‘sjå seg attende, ta omsyn til’

Tyding og bruk

Døme
  • setje seg i respekt;
  • ha stor respekt for noko(n);
  • vise ein respekt

Faste uttrykk

  • med respekt å melde
    om eg så må seie, orsak uttrykket