Nynorskordboka
bingo
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bingo | bingoen | bingoar | bingoane |
Uttale
binˊgoOpphav
frå engelskTyding og bruk
- spel der deltakarane kryssar av i nummererte ruter når eit tal blir trekt og ropt opp, og der vinnaren er han eller ho som har fylt ut ei rekkje først
Døme
- rope bingo;
- spele bingo;
- gå på bingo
- lokale der det blir spela bingo (1)
Døme
- bingoen er open sju dagar i veka