Nynorskordboka
rektaklausul
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rektaklausul | rektaklausulen | rektaklausular | rektaklausulane |
Opphav
av latin recta ‘i rett linje, direkte’Tyding og bruk
klausul i gjeldsbrev om at det ikkje kan overdragast