Nynorskordboka
rekneskap
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rekneskap | rekneskapen | rekneskapar | rekneskapane |
Opphav
lågtysk rekenschap; av rekneTyding og bruk
- liste over inntekter og utgifter, aktiva og passiva (i eit år)
Døme
- føre rekneskap;
- revidere ein rekneskap
- utgreiing, forklaring, oppgjer
Døme
- stå til, krevje nokon til rekneskap for noko