Nynorskordboka
profilere
profilera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å profileraå profilere | profilerer | profilerte | har profilert | profiler! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| profilert + substantiv | profilert + substantiv | den/det profilerte + substantiv | profilerte + substantiv | profilerande |
Opphav
frå italiensk; jamfør profil (1 og profil (2Tyding og bruk
- gje noko ein viss profil (1, 3);syne fram, markere, marknadsføre
Døme
- bedrifter som profilerer seg som miljøvenlege
- brukt som adjektiv: markant, kjend
Døme
- ein profilert politikar
- teikne eller forme ut eit visst profil (2 på eit arbeidsstykke, ein bygning, eit møbel eller liknande
- brukt som adjektiv:
- breie, profilerte lister