Nynorskordboka
markant
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| markant | markant | markante | markante |
Opphav
frå fransk; jamfør markereTyding og bruk
som merkjer seg tydeleg ut;
Døme
- eit markant standpunkt;
- ein markant personlegdom;
- peike på markante drag i utviklinga