Nynorskordboka
parlere
parlera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å parleraå parlere | parlerer | parlerte | har parlert | parler! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| parlert + substantiv | parlert + substantiv | den/det parlerte + substantiv | parlerte + substantiv | parlerande |
Opphav
av fransk parler ‘snakke’Tyding og bruk
konversere, særleg på fransk