Nynorskordboka
monster, monstrum
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit monster | monsteret | monster | monstera |
| eit monstrum | monstrumet | monstrum | monstruma |
Opphav
av latin monstrum, opphavleg ‘varsel, jartegn’, av monere ‘varsle’Tyding og bruk
Døme
- eit monster av ein sofa