Artikkelside

Nynorskordboka

mismæte

mismæta

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å mismætaå mismætemismætermismættehar mismættmismæt!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
mismætt + substantivmismætt + substantivden/det mismætte + substantivmismætte + substantivmismætande

Opphav

av mis- og mæte

Tyding og bruk

vanvørde, sjå ned på, undervurdere
Døme
  • mismæte ei gåve;
  • han var mismætt av dei andre