Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein meister	meisteren	meistrar	meistrane

norrønt meistari, gjennom lågtysk og gammalfransk, frå latin; same opphav som magister

rettleiar eller lærar i noko
Døme
- den herre og meister som han var sett til å tene
sjølvstendig handverkar med meisterbrev
Døme
- lærling, svein og meister
- - bakarmeister
  - murmeister
  - skreddarmeister
person som er særs dyktig i noko;
ein som er best i noko;
vinnar (1)
Døme
- øving gjer meister;
- vere ein meister på piano;
- ho er ein meister til å fortelje;
- bli norsk meister på 800 m
- - krinsmeister
  - noregsmeister
  - verdsmeister
brukt som etterledd i samansetningar: person som leier eller har oppsyn med noko
- - politimeister
  - seremonimeister
  - vaktmeister

vere meister for
vere opphavsmann til;
greie
han var meister for den beste nynorske kortprosaen