Nynorskordboka
vinnar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vinnar | vinnaren | vinnarar | vinnarane |
Opphav
norrønt vinnari; av vinne (3Tyding og bruk
Døme
- vinnaren av Holmenkollstafetten;
- vinnarane i lotteriet
- som etterledd i
- førstepremievinnar
- noko som vinn, har vunne
Døme
- sitje med ein vinnar på hand – noko som gjev vinst