Nynorskordboka
manko
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein manko | mankoen | mankoar | mankoane |
Opphav
frå italiensk; jamfør mankereTyding og bruk
manglande mengd eller sum;
Døme
- rekneskapen viste ein manko på 1000 kroner;
- det er manko i kassa