Nynorskordboka
air
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein air | airen | airar | airane |
Uttale
æˊrOpphav
gjennom fransk air ‘luft; utsjånad, vesen’, frå gresk aer ‘luft’; samanheng med arieTyding og bruk
Døme
- ein air av intellektualitet
- roleg melodiøs suitesats i barokkmusikk;jamfør suite