Nynorskordboka
konsul
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konsul | konsulen | konsular | konsulane |
Opphav
frå latin; samanheng med konsultereTyding og bruk
- kvar av dei to høgaste embetsmennene i den romerske republikken
- person som tek seg av interessene til ein stat i eit anna land
Døme
- ulønt konsul;
- utsend konsul
Faste uttrykk
- honorær konsulkonsul utan faste plikter og løn