Nynorskordboka
kommunisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kommunisme | kommunismen | kommunismar | kommunismane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin communis ‘sams’Tyding og bruk
- samfunnsform der ein deler goda og har sameige og samdrift;
Døme
- kommunismen hos dei første kristne;
- leve i fullstendig kommunisme
- politisk ideologi som har som mål å skape eit klasselaust samfunn med felleseige av produksjonsmidla og lik fordeling av produksjonsresultata
- revolusjonær rørsle som vil innføre og breie ut kommunisme (2)
Døme
- den internasjonale kommunismen;
- kommunismen i Afrika og Latin-Amerika