Nynorskordboka
avtalebrot, avtalebrott
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit avtalebrot | avtalebrotet | avtalebrot | avtalebrota |
eit avtalebrott | avtalebrottet | avtalebrott | avtalebrotta |
Tyding og bruk
brot (3) på ei avtale (1, 1)
Døme
- forseinkinga blir sett på som eit avtalebrot;
- avtalebrotet kan hamne i retten