Nynorskordboka
klubbe 2
klubba
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å klubbaå klubbe | klubbar | klubba | har klubba | klubb!klubba!klubbe! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| klubba + substantiv | klubba + substantiv | den/det klubba + substantiv | klubba + substantiv | klubbande |
Opphav
av klubbe (1Tyding og bruk
slå med klubbe
Døme
- klubbe ein i hovudet;
- møteleiaren klubba for å få ro i salen
Faste uttrykk
- bli klubba nedbli teken ordet frå