Nynorskordboka
klining 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei klining | klininga | kliningar | kliningane |
Opphav
av klineTyding og bruk
det å kline
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei klining | klininga | kliningar | kliningane |