Nynorskordboka
jakt 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei jakt | jakta | jakter | jaktene |
Opphav
frå nederlandsk , av jachtschip ‘snøggseglande fartøy’; samanheng med jageTyding og bruk
einmasta, plattgatta seglskute med gaffelrigg og ofte skværsegl