Nynorskordboka
idiom
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit idiom | idiomet | idiom | idioma |
Opphav
gjennom fransk og latin; frå gresk idioma ‘noko særmerkt, særhått’, av idios ‘eigen’Tyding og bruk
- vending eller uttrykksmåte som er særmerkt for eit språk
- uttrykk (4) der det ikkje er nok å skjøne dei einskilde orda for å skjøne heile uttrykket
Døme
- ‘å kjøpe katta i sekken’ er eit idiom