Nynorskordboka
harmonisk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| harmonisk | harmonisk | harmoniske | harmoniske |
Opphav
av latin harmonicus; av gresk harmonikos ‘samstemd’Tyding og bruk
Døme
- eit harmonisk heile;
- vere i ein harmonisk tilstand;
- eit roleg og harmonisk menneske;
- harmoniske tilhøve
Faste uttrykk
- harmonisk mollskalamollskala der sjuande trinn er høgd