Nynorskordboka
gru
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei gru | grua | gruer | gruene |
Opphav
av grue (2Tyding og bruk
noko fælt og grufullt;
redsle, otte, uhyggje
Døme
- tenkje med gru på heimturen;
- ho skrik så det er ei gru å høyre på