Nynorskordboka
gran
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei gran | grana | graner | granene |
Opphav
norrønt grǫn; samanheng med grann (2Tyding og bruk
- bartre i furufamilien med fleirårige nåler som sit enkeltvis på kvistane;Picea
Døme
- ei stor gran
- materiale av gran (1)
Døme
- eit bord i gran