Nynorskordboka
føring
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei føring | føringa | føringar | føringane |
Opphav
av føre (4Tyding og bruk
- det å flytte eller leie (noko) i ei viss retning eller til eit visst punkt
Døme
- føring av fisk til Finnmark
- som etterledd i ord som
- heimføring
- innføring
- overføring
Døme
- føring av motorvogn
- det å skrive ned på liste eller liknande
Døme
- manglande føring av rekneskap;
- føring av timelister
- som etterledd i ord som
- dataføring
- bokføring
Døme
- ho sende laget sitt i føring med det første målet;
- Noreg tok føringa frå start
- noko ein fører (4;
Døme
- folk og føring på skipet;
- ha stor føring
- innretning som styrer ein maskindel og sikrar at han flyttar seg stabilt og nøyaktig