Nynorskordboka
forjaga
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| forjaga | forjaga | forjaga | forjaga |
Opphav
frå lågtysk eller tyskTyding og bruk
Døme
- han har levd eit vondt og forjaga liv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| forjaga | forjaga | forjaga | forjaga |