Nynorskordboka
felt 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit felt | feltet | felt | felta |
Opphav
tysk; same opphav som felt (1Tyding og bruk
- del av flate, (avgrensa) område, areal
Døme
- byggjefelt;
- plantefelt;
- køyrefelt;
- gangfelt;
- malmfelt;
- ute på (fiske)feltet;
- hands i (straffe)feltet;
- magnetisk, elektrisk felt – område der det verkar magnetiske, elektriske krefter;
- feltet A5 – på sjakkbrett
Døme
- dette er ikkje mitt felt;
- det er gjort mykje på dette feltet
- i idrett: alle som startar saman i eit løp, ritt og liknande
Døme
- (5000 m-)feltet låg samla