Artikkelside

Nynorskordboka

felt 1

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein feltfeltenfeltarfeltane

Opphav

lågtysk ‘(slag)mark’

Tyding og bruk

  1. (område for) militær aktivitet utandørs;
    øving(sområde);
    krig(sområde), slagmark, front
    Døme
    • manøver i felten;
    • dra, vere, liggje i felten;
    • gå til felts motgå til åtak på

Faste uttrykk

  • ut/ute i felten
    i uttrykket
    • til eller på staden (der ein skal undersøkje noko);
      i praksis;
      jamfør feltarbeid
      • politikaren ville ut i felten;
      • drive nærstudiar ute i felten
    • ut eller ute på oppdrag
      • observatørane skal ut i felten;
      • politiet er ute i felten