Nynorskordboka
ankre
ankra
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å ankraå ankre | ankrar | ankra | har ankra | ankr!ankra!ankre! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ankra + substantiv | ankra + substantiv | den/det ankra + substantiv | ankra + substantiv | ankrande |
Opphav
av anker (1Tyding og bruk
- senke anker (1, 1) for å halde skip på plass
Døme
- skipet ankra opp utanfor øya
- feste med ankerliknande reiskap
Døme
- ankre sjøkabelen