Nynorskordboka
anker 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit anker | ankeret | anker | ankera |
Opphav
gjennom lågtysk, frå latin ancora; jamfør norrønt akkeriTyding og bruk
- reiskap til å halde fast (flytande) fartøy, bøye, ballong og liknande
- i overført tyding: fast haldepunkt
Døme
- ho er ankeret hans
- roterande del av elektrisk motor
- konstruksjonsdel til å styrkje eller halde fast bygningsdelar
- i overført tyding: person med viktig rolle;;jamfør nyheitsanker og sportsanker
Døme
- vere anker i Dagsrevyen;
- ho er aktuell som anker på midtbana
Faste uttrykk
- kaste ankersenke eit anker til havbotnen slik at skipet ikkje driv
- lette ankerdra inn anker
- liggje for ankerom fartøy: vere festa til havbotnen med anker