Nynorskordboka
elfenbein
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit elfenbein | elfenbeinet | elfenbein | elfenbeina |
Opphav
frå tysk, omlaga av elefantbeinTyding og bruk
- støyttann frå eller på elefant eller andre store pattedyr som kvalross og narkval
Døme
- elfenbein manglar emalje
- hardt gulkvitt materiale frå elfenbein (1)
Døme
- eit lite skrin av elfenbein