Nynorskordboka
ekstremitet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ekstremitet | ekstremiteten | ekstremitetar | ekstremitetane |
Opphav
frå fransk; av latin ‘ytste grense’Tyding og bruk
Døme
- gå frå ein ekstremitet til ein annan;
- kampen mellom dei to ekstremitetane
- samnemning for lemer (2, særleg om armar eller føter
Døme
- skadar i ekstremitetane
- som etterledd i ord som
- overekstremitet
- underekstremitet