Nynorskordboka
dåne
dåna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å dånaå dåne | dånar | dåna | har dåna | dån!dåna!dåne! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| dåna + substantiv | dåna + substantiv | den/det dåna + substantiv | dåna + substantiv | dånande |
Opphav
av norrønt dáinn, av deyja ‘døy’Tyding og bruk
svime av;
Døme
- nesten dåne av redsle;
- eg trur eg dånar