Nynorskordboka
dødsdom
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dødsdom | dødsdomen | dødsdomar | dødsdomane |
| dødsdommen | dødsdommar | dødsdommane | |
Tyding og bruk
- dom (1, 1) som går ut på avretting
Døme
- rettssaka enda med ein dødsdom for den tiltalte;
- å tyste på den kriminelle gjengen vil vere å skrive under på sin eigen dødsdom
- visse eller varsel om at ein snart skal døy (1)
Døme
- meldinga frå legen var ein dødsdom