Artikkelside

Nynorskordboka

dusj

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein dusjdusjendusjardusjane

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk doccia ‘vassrøyr’; av latin ducere ‘leie’

Tyding og bruk

  1. fin sprut, særleg av vatn
    Døme
    • ta ein dusj;
    • brudeparet fekk ein dusj av konfetti
  2. apparat til å gje dusj (1)
    Døme
    • ho står i dusjen;
    • badekar med dusj
  3. rom med dusj (2)
    Døme
    • gymsal med dusj

Faste uttrykk

  • bli send i dusjen
    måtte gå av banen etter dårleg spel eller bli utvist på grunn av stygt spel
    • begge laga fekk ein spelar send i dusjen