Nynorskordboka
dusj
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein dusj | dusjen | dusjar | dusjane |
Opphav
gjennom fransk, frå italiensk doccia ‘vassrøyr’; av latin ducere ‘leie’Tyding og bruk
Faste uttrykk
- bli send i dusjenmåtte gå av banen etter dårleg spel eller bli utvist på grunn av stygt spel
- begge laga fekk ein spelar send i dusjen