Nynorskordboka
draug
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein draug | draugen | draugar | draugane |
Opphav
norrønt draugrTyding og bruk
i folketru: dauding (2), attergangar (1) (særleg etter ein drukna);
menneskeliknande havvette som ror ein halv båt og varslar død