Nynorskordboka
disiplin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein disiplin | disiplinen | disiplinar | disiplinane |
Opphav
av latin disippel ‘opplæring’; jamfør disippelTyding og bruk
Døme
- vise disiplin;
- halde disiplin i klassa
- som etterledd i ord som
- kadaverdisiplin
- sjølvdisiplin
- felt innanfor eit fagområde eller ein sport;jamfør grein (2, 4)
Døme
- pedagogikken vart ein vitskapleg disiplin;
- skiskyting er ein heller ny disiplin i idretten
- som etterledd i ord som
- fagdisiplin
- skidisiplin