Artikkelside

Nynorskordboka

digne

digna

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å dignaå dignedignardignahar dignadign!digna!digne!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
digna + substantivdigna + substantivden/det digna + substantivdigna + substantivdignande

Opphav

norrønt digna; samanheng med deig og diger

Tyding og bruk

  1. bøye seg nedover, bogne
    Døme
    • greina digna
  2. svelle (opp)
    Døme
    • digne av maten
  3. om mjølk: tjukne (2