Nynorskordboka
takknemleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| takknemleg | takknemleg | takknemlege | takknemlege |
Opphav
gjennom bokmål, frå lågtysk; jamfør takk (1Tyding og bruk
- som kjenner takk;
Døme
- dei var takknemlege for at det gjekk godt
- som gjev uttrykk for eller vitnar om takk;
Døme
- eit takknemleg smil
- som det er lett å gjera til lags;
Døme
- dei har skaffa seg eit stort, takknemleg publikum
- som det er lett å oppnå det ein ynskjer med;
Døme
- ei takknemlig oppgåve