Nynorskordboka
skule 1, skole 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skole | skolen | skolar | skolane |
| ein skule | skulen | skular | skulane |
Opphav
norrønt skóli, skúli i skúlameistari, gjennom gammalengelsk scol f, eller lågtysk schole; eldre nederlandsk scoele (som u-en i I skule kanskje kjem av) opphavleg frå gresk skhole ‘fritid, kvild frå kroppsarbeid, sysselsetjing med lærdomsøvingar’Tyding og bruk
- (institusjon som driv regelbunden) opplæring, undervisning
Døme
- skulen byrjar kring 20. august;
- arbeide i skulen – drive som lærar;
- den vidaregåande skulen
- òg i samansetningar som
- danseskule
- folkeskule
- grunnskule
- høgskule
- krigsskule
- skogskule
- teikneskole
- lærebok
- skule i gitarspel
- bygning der ein held skule (1, 1)
Døme
- byggje ny skule;
- ha lang veg til skulen
- krins, retning innanfor eit (fag)område, særleg vitskap og kunst
Døme
- ei bok som danna skule
Faste uttrykk
- av den gamle skulenmed ei meir gammaldags haldning
- ein hard skuleein nådelaus og vond røyndom
- gå, lære i ein hard skule
- halde skulegje undervisning