Bokmålsordboka
vitnefør
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| vitnefør | vitneført | vitneføre | vitneføre |
Opphav
jamfør før (1Betydning og bruk
som (etter loven) kan brukes som vitne (1, 2)
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| vitnefør | vitneført | vitneføre | vitneføre |