Bokmålsordboka
vinge 2
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vinge | vinger | vinga | har vinga | ving! |
| vinget | har vinget | |||
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
| vinga + substantiv | vinga + substantiv | den/det vinga + substantiv | vinga + substantiv | vingende |
| vinget + substantiv | vinget + substantiv | den/det vingede + substantiv | vingede + substantiv | |
| den/det vingete + substantiv | vingete + substantiv | |||
Opphav
av vinge (1Betydning og bruk
fly, bruke vingene