Bokmålsordboka
vanartet, vanarta
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| vanarta | vanarta | vanarta | vanarta |
| vanartet | vanartet | vanartede | vanartede |
| vanartete | vanartete | ||
Betydning og bruk
Eksempel
- et vanartet barn
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| vanarta | vanarta | vanarta | vanarta |
| vanartet | vanartet | vanartede | vanartede |
| vanartete | vanartete | ||