Bokmålsordboka
ubegrunnet, ubegrunna
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| ubegrunna | ubegrunna | ubegrunna | ubegrunna |
| ubegrunnet | ubegrunnet | ubegrunnede | ubegrunnede |
| ubegrunnete | ubegrunnete | ||
Betydning og bruk
som ikke er begrunnet;
Eksempel
- en ubegrunnet påstand