Bokmålsordboka
mekling, megling
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | entall | flertall | ||
|---|---|---|---|---|
| ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
| hankjønn | en megling | meglingen | meglinger | meglingene |
| en mekling | meklingen | meklinger | meklingene | |
| hunkjønn | ei/en megling | meglinga | meglinger | meglingene |
| ei/en mekling | meklinga | meklinger | meklingene | |