Bokmålsordboka
gemenhet
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en gemenhet | gemenheten | gemenheter | gemenhetene |
hunkjønn | ei/en gemenhet | gemenheta |
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en gemenhet | gemenheten | gemenheter | gemenhetene |
hunkjønn | ei/en gemenhet | gemenheta |