Bokmålsordboka
forfeile
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å forfeile | forfeiler | forfeila | har forfeila | forfeil! |
forfeilet | har forfeilet | |||
forfeilte | har forfeilt |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
forfeila + substantiv | forfeila + substantiv | den/det forfeila + substantiv | forfeila + substantiv | forfeilende |
forfeilet + substantiv | forfeilet + substantiv | den/det forfeilede + substantiv | forfeilede + substantiv | |
den/det forfeilete + substantiv | forfeilete + substantiv | |||
forfeilt + substantiv | forfeilt + substantiv | den/det forfeilte + substantiv | forfeilte + substantiv |