lese
lesa
verb
kløyvd infinitiv: -a
Opphav
norrønt lesa ‘plukke, samle, lese’, i tydinga ‘forsøkje å lære’ med innverknad frå latin legere ‘samle, lese’; jamfør lekse (1Tyding og bruk
- følgje (språk)teikn med auga og gje dei att som språk;forstå skriftteikn
Døme
- lære å lese og skrive;
- han las høgt for ungane før dei la seg;
- ho sit og les i avisa;
- eg har lese om han på nettet;
- kan du lese av målaren?
- eg er dårleg til å lese kart
Døme
- eg les dette teiknet som R;
- han vart fristilt (les: sagt opp);
- lagkameraten greidde ikkje å lese pasninga
Døme
- elevane las opp dikt for foreldra;
- lese kveldsbøn;
- lese for maten
- prøve å lære;studere
Døme
- lese på leksene;
- studentane les til eksamen;
- ho las matematikk på universitetet
- gje (privat)undervisning
Døme
- han les med dei før norskprøva
Faste uttrykk
- lese mellom linjeneforstå noko som ikkje er direkte uttrykt
- lese nokon tekstairettesetje nokon
- læraren las elevane teksta da halve klassa ikkje leverte i tide
- lese seg tillære noko ved å lese
- eg har lese meg til korleis eg skal sy i ein ny glidelås
- lese tankane til nokonskjøne kva nokon tenkjer
- lese utgjere seg ferdig med (til dømes ei bok eller eit kapittel)