Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

stas

substantiv hankjønn

Opphav

truleg samanfall av lågtysk stacie ‘kyrkjeleg prosesjon, prakt’ og mellomalderlatin statio ‘stogg under prosesjon’ og genitiv av eldre dansk stat ‘prakt, pryd’; samanheng med stasjon

Tyding og bruk

prakt, pryd;
pynt (2
Døme
- vere kledd i sin finaste stas;
- vere berre til stas;
- gå, sitje på stas – gå, sitje utan å gjere nyttig arbeid, ha gode dagar
fest (3, moro (1
Døme
- barna synest det er stor stas med jula
- glede (1
  det vart stor stas da dei trefte kvarandre att;
  gjere stas på ein – hylle ein

Faste uttrykk

heile stasen
alt saman
vi stua heile stasen inn i bua

Artikkelside

Enkelt søk | NynorskordbokaNynorskordboka