sparke
sparka
verb
Opphav
norrønt sparka; samanheng med spenne (4Tyding og bruk
- støyte til med foten;
Døme
- sparke fotball – spele fotball;
- sparke ballen i mål;
- sparke nokon på leggen;
- hesten sparka bak;
- det går den vegen høna sparkar – det går til atters;
- sparke etter nokon;
- sparke til ein ball
- bruke spark (1
Døme
- sparke på det glatte føret
- gje sparken
Døme
- bli sparka frå jobben
Faste uttrykk
- bli sparka oppoverbli fjerna frå ei stilling med å få ei høgare (men mindre viktig) stilling
- sparke imotsetje seg til motverje