Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hokjønn

frå lågtysk; samanheng med vake (

det å vake eller vakte
Døme
- halde vakt (over noko(n))
- sitje, stå på vakt;
- gå av, på vakt – slutte, byrje vakta; jamfør vakt (1, 2);
- dr. Aasen har vakt i natt – har teneste
tidsrom da ein held vakt (1, 1), vakttørn
Døme
- til sjøs er døgnet delt inn i seks vakter;
- ta siste vakta
stad, lokale der det blir halde vakt
Døme
- melde seg i vakta
person(ar) som held vakt;
vaktmann;
jamfør vaktar
Døme
- dørvakt;
- snikje seg forbi vakta;
- gå, stå vakt;
- setje ut vakter

adjektiv

eigenleg perfektum partisipp av vekkje (

i religiøst mål: omvend, religiøs